Manicheïsme

‘Twee bomen die eeuwig van elkaar gescheiden blijven’

Mani, die in de buurt van het huidige Bagdadwerd geboren, was de stichter van een wereldgodsdienst die meer dan 1000 jaar floreerde en zich verspreid had van Syrië, via Egypte en Arabië naar Klein-Azië, via Noord-Afrika naar Spanje, Italië, Frankrijk en de Balkan. Het is fascinerend dat de belangrijkste Manichese bronteksten pas begin 20^e-eeuw gevonden werden in afgelegen oorden als Turfan en Dunhuang in China. Mani zag zichzelf als de ultieme boodschapper in een lange lijn die begon met Adam, en waartoe ook Boeddha, Zarathustra en Jezus gerekend moeten worden. Zijn godsdienst is dualistisch: in het universum vindt een voortdurend conflict plaats tussen goed en kwaad, licht en donker. Zijn gekozen symboliek van de Boom van het Licht en de Boom van de Duisternis moet zijn bedoeling kracht bij zetten.